Hikmet

Zülfü livaneli'yi hiç sevmem. Leman Sam'dan da pek hazetmem. Ama bu ikilinin "Livaneli şarkıları" adlı bir albümü vardır ki birkaç yılda bir elime gelir, uzun uzun dinlerim. hele bir şarkı vardır ki kaybettiğim arkadaşlarımı getirir gözümün önüne; dalar giderim :


çözülen bir yün yumağı
akıp giden günlerimiz
mezar taşlarından suskun
sessiz sitemsiz..

savrulan yapraklar gibi
akıp giden günlerimiz
cenaze törenlerinde
sessiz sitemsiz..

bir suçluyu aklar gibi
akıp giden günlerimiz
sanki bir sır saklar gibi
sessiz sitemsiz..

bir kitaba başlar gibi
koşarken yavaşlar gibi
ölen arkadaşlar gibi
sessiz sitemsiz..

öyle bir şarkıdır işte; insanı alır götürür. eski anılar gelir insanın gözüne. bir sonraki postta yazacağım Hikmet'i, bugünlük bu kadarı yeter bana...

şarkıyı dinlemek isteyenler için linki de vereyim; tam olsun. http://www.youtube.com/watch?v=T3hRbmEzB3g